In Nederland geldt de onuitgesproken regel dat je alleen op een verjaardag mag komen, wanneer je ook daadwerkelijk bent uitgenodigd. Op jonge leeftijd geldt deze regel al: "MAMA, RICK HEEFT MIJ NIET UITGENODIGD VOOR ZIJN KINDERFEESTJE!" Huilend lig je op je bed. Uitgesloten worden is nooit leuk. Een mens is nou eenmaal een sociaal wezen, wil aardig gevonden worden en overal bij horen. Toen ik in Roemenië was, was het normaal dat mensen gewoon komen en gaan. Vaak zonder enige afspraak of regelmaat. Ik lag in de tuin te zonnen en plots stond er een onbekende man naast me. Nogal eng als je het mij vraagt. Eigenlijk is het allemaal nogal tegenstrijdig; Nederland is namelijk een land wat zegt gastvrij te zijn. Misschien omdat we bijna altijd de gordijnen open hebben en je 's avonds naar binnen kunt gluren, maar aan de andere kant willen we niet dat iemand dit ook daadwerkelijk doet. Als mensen zichzelf in Nederland uitnodigen voor een feestje, doen sommigen alleen de deur open uit beleefdheid. Tegelijkertijd ontstaat er een vreemde sfeer op het feest. De genodigden wisselen, achter de rug om van de vreemde, ontzette blikken met elkaar uit. Beter niet doen dus. Het is fijner om meer energie te steken in een verjaardag van je echte vrienden, dan in een VIP party van mensen waar je bij wilt horen, maar het nooit zal gebeuren. Toch zijn mensen gevoelig voor kleine kansen om hun (soms onnozele) droom te bereiken, denk maar aan de loterij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten